Lieve H,
toen ik je zag,
vond ik je raar,
stom, heel erg dom.
Maar later,
bon ik te beseffen.
Dat jij anders werd.
Je werd steeds liever,
steeds intiemer met mij.
Oh ik voel de vlinders,
Ja ik voel me vrij.
Maar wéér een oudere man,
God, hoe kan ik dit doen?
Ik wil het niet,
ik kan het niet.
Maar ach, wat moet ik er aan doen?
Je bent iemand die ik elke week zie.
Veel vaker dan ik wil.
Te vaak.
Maar toch, ik mis je na de les.
en dan... Dan voel ik me eenzaam.
Ik kan het niet meer aan.
Het eten gaat weer minder,
en dat komt alleen door jou.
Die onbereikbare liefde,
en gelukkig met je vrouw.
Ach ja, ik weet niet wat ik moet.
Maar als ik je niet meer zie..
Komt het vast wel een keertje goed.
Geen gevoelens meer...
Gelukkig dan maar, ook voor deze keer.
Liefs,