je stapt weer groter dan je hart
je wilde niet meer lastig zijn
in het treuren van vandaag
de ruziënde morgens
je ging en meer dan
schaduw volgde je in
tasjes met herinnering
je geest verdraaide steeds
de waarheid in je hoofd
je ogen keken anders
het huis is leger
nu de lichten zijn gedoofd
kaler zonder je bagage
je stapt weer groter
dan je hart, kijkt niet om
en wuift je tranen weg
we weten dat je terug
zult komen alleen niet wie
en zeker niet wanneer
je vecht jezelf in de wereld
met agressie aan de kant
vrede is het medicijn van eigen hand
wil melker
23/07/2005
remie: | Zaterdag, juli 23, 2005 21:29 |
illusie of waarheid, oud of nieuw...liefs Remie | |
hiljaa: | Zaterdag, juli 23, 2005 19:32 |
vechten in een wereld met eigen medicijn! prachtig strofe!! knufliefs--hiljaa-- |
|
Paul de Bruyn: | Zaterdag, juli 23, 2005 15:13 |
Heerlijk Wil, poëzie waar ik van geniet... prachtige laatste strofe.. liefs Paul |
|
*anneke van dijk*: | Zaterdag, juli 23, 2005 14:50 |
steeds weer andere onderwerpen, andere invalshoeken, hoe doe je het toch?....... liefs, namasté, An |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 23 juli 2005 | ||
Thema's: |