Nu de nacht mij
met haar donkere deken omhult
en ik jouw woorden enkel nog lees
onder het licht van de sterren
voel ik me zo onbemind
Want waar sta ik
in deze wereld van verdriet
met mijn uitgestrekte armen
mijlenver van jouw verwijderd
omhels ik je in gedachten
Ik kus de tranen uit je ogen
om ons weerzien te aanschouwen
en brand blaren op mijn hart
dat schrijnen zal van warm verlangen
als herkenning zich toont
Klaes: | Zaterdag, augustus 06, 2005 18:21 |
ware poezie Groet/Klaes |
|
m@rcel: | Zaterdag, augustus 06, 2005 12:16 |
Heel mooi liefdevol mooi verwoord Renate prachtig gedaan Liefs m@rcel |
|
Niniki: | Zaterdag, augustus 06, 2005 10:43 |
Wauwwwwwwwww Knuffie Niniki |
|
L.Bert: | Zaterdag, augustus 06, 2005 10:16 |
Mooi gedicht. Bedankt. | |
Nemesis: | Zaterdag, augustus 06, 2005 10:04 |
Ja hoor, nemesis net uit bed en nu al weer tranen in de ogen. Zulks een poëzie bekoort mij... |
|
hiljaa: | Zaterdag, augustus 06, 2005 08:49 |
prachtig om te lezen! knufliefsw--hiljaa-- |
|
sunset: | Zaterdag, augustus 06, 2005 08:03 |
Wohw! Warm hunkerend liefdevol verwoord door jou. Liefs en fijne dag / sunset PS: Tip - '... van jou verwijderd' = zonder 'w' |
|
psych: | Zaterdag, augustus 06, 2005 06:44 |
heel mooi,, liefs elze |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 06 augustus 2005 | ||
Thema's: |