beeldhouwde je lijnen
ik sloeg op rotsen
herkende vormen
in het ruwe steen
ik zette je apart
beeldhouwde je lijnen
zocht aders naar je hart
in het aandachtvol polijsten
kwamen toch onverwacht
jouw warme kleuren bovendrijven
jij liet je in de kern raken
ontdooide zacht in tijd, bevrijd kun
je nu eindelijk mijn liefde smaken
wil melker
07/08/2005
J.H. Vergne: | Zondag, augustus 14, 2005 22:33 |
KAN NIET ANDERS IK VIND HET PRACHTIG | |
lommert: | Zondag, augustus 07, 2005 13:30 |
een prachtig 'beeld' tot leven wekken...prachtig omschreven wil willem |
|
Diane: | Zondag, augustus 07, 2005 11:53 |
Mooi gebeeldhouwde lijnen, prachtig beschreven. Liefs Diane | |
Innerchild: | Zondag, augustus 07, 2005 11:36 |
'beeldhouwde je lijnen' ... of wat je met veel geduld en liefde bereiken kan ! Prachtig gedicht / liefs / Innerchild |
|
Niniki: | Zondag, augustus 07, 2005 11:06 |
Prachtig neergezet door jou! knuffie Niniki |
|
hiljaa: | Zondag, augustus 07, 2005 08:00 |
het is prachtig !!! net als een stuk hout die je vernist of boent er zitten prachtige kleuren in! knufliefs--hiljaa-- |
|
Klaes: | Zondag, augustus 07, 2005 07:58 |
mooie bewoording,graag gelezen Groet/Klaes |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 07 augustus 2005 | ||
Thema's: |