Jij zegt niet wat je denkt.
En ik doe t ook niet.
De afstand wordt steeds groter.
De onderwerpen worden steeds kleiner.
Steeds meer oppervlakkig.
"Ja!! dat doe ik!!" wordt "Hmm mischien."
Ik weet niet waar het is begonnen.
Maar ook niet hoe ik het moet stoppen.
Elk gesprek is zo beladen.
Elk woord wordt zorgvuldig afgewogen.
Ik denk dat we te laat zijn.
Om de irritaties en gekwetste gevoelens geheel weg te nemen.
Maar als we het nu niet proberen.
Is het echt zo voorbij!!!
Dario DV: | Dinsdag, augustus 16, 2005 17:43 |
Communiceer dan maar eens met mij. Ciao, Dario |
|
m@rcel: | Donderdag, augustus 11, 2005 19:02 |
de teleurstelling is een beetje voelbaar heel mooi verwoord Liefs en knuff m@rcel |
|
psych: | Donderdag, augustus 11, 2005 11:56 |
toch wel gevoellig geschreven mooi neergezet liefs ,,elze |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 11 augustus 2005 | ||
Thema's: |