Lieve papa,
4 dagen zijn voorbij gegaan,
sinds ik hoorde dat je weg was.
Over mijn wang rolt nog elke keer een traan,
mijn vrolijke karakter opeens breekbaar als glas.
Zoveel dingen die ik jou nog moest zeggen,
zoveel knuffels die ik jou nog had moeten geven.
Dit verdriet kan ik niet zomaar naast me neerleggen,
ik wil je zo graag nog zien, al is het maar voor even.
Ik mis je om wie je was, om wie je bent,
ik wil je nog niet loslaten.
Ik voel je nog in mijn hart als ik me tot je wend,
als ik luister naar de door jou gekozen platen.
Lieve papa ik mis jou zo,
je mocht nog lang niet gaan.
Ik heb nu alleen nog een foto,
op me kastje staan.
Ik zal er heel vaak naar kijken als ik aan je denk,
kijk je dan ook een beetje terug?