je blotevoetenman uit zee
ik zag je
in het niets
woorden dansten geesten
als spoken die fataal
mijn lot beleefden
nu ben ik hier
de zon is vreemd
wolken niet geéigend
rotsen zijn de horizon
die nu mijn heden schrijven
ik dwaal daar in
de hoop een glimp
van je te zien maar weet
de afstand tussen beiden
meet weer veel te kort misschien
ik wil je kussen, samen
zullen we de golven sussen
neem me mee, laat me deinen
en naamloos weer verschijnen
als je blotevoetenman uit zee
wil melker
01/10/2005
H.J.: | Zaterdag, oktober 01, 2005 22:43 |
zeewater is geen 20c meer Wil. Pas je wel een beetje op?? fijne avond. H.J. |
|
*anneke van dijk*: | Zaterdag, oktober 01, 2005 15:53 |
als altijd weer verbaasd over je woordspelingen.... mooi! namasté en espavo, Anneke |
|
Niniki: | Zaterdag, oktober 01, 2005 12:47 |
wat mooi! knuffie Nini |
|
hiljaa: | Zaterdag, oktober 01, 2005 12:38 |
zucht... dit is prachtig! knufliefs--hiljaa-- |
|
Willemijn V.: | Zaterdag, oktober 01, 2005 12:09 |
De liefde spat er van af! Heerlijk! Willemijn |
|
psych: | Zaterdag, oktober 01, 2005 09:10 |
een machtig gedicht...mooi Wil liefs,,elze |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 01 oktober 2005 | ||
Thema's: |