Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
ik ben moe, zo moe...
ik ben moe
moe van al het vechten
ik wil vallen
vallen zoals de blaadjes
zo onbezorgd en kleurrijk
vol leven en toch zo zoet
ik wil stilletjes weglopen
heel zachtjes weggaan
en toch voor eeuwig
in je armen blijven dromen
ik wil stoppen met huilen
mijn tranen kennen hun weg
-van vallen en weer opstaan-
veel te goed
ik wil opgeven
maar elke keer weer
vlieg ik net op tijd weg
zodat ik voor altijd
bij jou het vechten kan vergeten
-hoe moe ik ook ben-
want bij jou is alles zo mooi
Reacties op dit gedicht
°Angel° vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
eelinuh
:
Maandag, oktober 17, 2005 10:55
mooi gedicht...
blijf bij diegene!
Over dit gedicht
Auteur:
°Angel°
Gecontroleerd door:
Sunflower
Gepubliceerd op:
13 oktober 2005
Thema's:
[IK]
[Leven]
[Verdriet]