Ik maak me altijd druk om andere mensen
Niet denkend aan mijn eigen wensen
Wil iedereen het naar hun zin maken
De rest zijn gewoon maar wat bijzaken

Krijg vaak te horen dat ik een bijzondere meid ben
Maar volgens mij zeggen ze dat alleen maar voor de jen
Het zijn maar woorden, die doen me niets
Laat het merken, doe gewoon iets

Soms vraag ik me af
Is het leven voor mij een soort straf
Ik lijk het nooit goed genoeg te doen
Hebben jullie nog nooit gehoord van fatsoen?

Als jullie weer eens problemen hebben ben ik geweldig
‘Bij die meid kun je dan altijd terecht’.
‘Bij haar voelt iedereen zich veilig’.
Maar ik geloof het niet meer echt.

Alleen maar woorden, nooit daden
Als jullie het contact nog willen behouden
Zou ik jullie graag iets aanraden
Laat eens zonder woorden merken, dat jullie van me houden

Jullie zouden kunnen beginnen
Met het ophouden van die vage verhalen over mij te verzinnen
En me gewoon te behandelen met respect
Dat verdien ik toch, of heb ik dat niet correct?

Als dat al te veel gevraagd is
Dan is onze ‘vriendschap’ geschiedenis
Ik hoop niet dat het zover gaat komen
Er is van mij al zoveel afgenomen