Vergeten
Ik wou je toch zo graag vergeten,
Ik wou het echt,
Maar hoe erg ik ook probeerde ,
Jou vergeten kon ik niet.
Dat gevoel heel diep van binnen,
Wou ik toch zou graag ontwijken
Maar dat gevoel bleef en bleef van binnen
Hoe graag ik dat toch ook anders had gewild.
Ik probeerde je te ontwijken, door gewoon niet meer te kijken
Maar ’t was moeilijker dan ik dacht.
Zelf dat kon ik niet…
Dus verlangde ik naar hoop,
Hoop dat ik jou vergeten kon
Die hoop bleef en bleef weg,
Ik verloor mijn vertrouwen in die hoop
Want jou vergeten kon ik niet .