Wakker worden om naar de tandarts te gaan
Mens toch wat voel ik mij nog zo moe vandaag
Wonder boven wonder de pijn is gedaan
Hoef de tandarts nog, dit stel ik mij als vraag
Maar opeens zie ik mijn moeder voor mij staan
Niet meer denkend en zeer vlug in plaats van traag
Heb ik in haar blik alles heel goed verstaan
Toch heb ik nog liever tandpijn dan wat slaag
Dus dan maar zonder pijn al over de baan
Met ietwat koppijn al door de schrik geplaagd
Kom ik uiteindelijk bij de tandarts aan
Gans angstig bij al dat boren en gezaag
Eens in die zetel geen tijd meer voor argwaan
Ook al had ik nu pijn hoor je geen geklaag
Bij al dat moedig zweten en menig traan
Ligt nu nog de rekening al op mijn maag