Vertrek.
Woeste woorden verloren in diepe ravijnen.
Een echo van een wanhopige schreeuw, vliegt langs me heen.
Gevoelens, lange tijd onderdrukt door open wonden.
Natte lakens gevuld met bloed, stromend uit mijn aderen.
Een hart gevuld met zoveel bloed en tegelijk met zoveel leegte.
Zuiver licht treed mijn ogen binnen en vult de leegte mijn hoofd.
Wazige figuren met onverstaanbare doch schelle woorden.
Ik sluit mijn ogen, klaar voor mijn uiteindelijke vertrek.