Parijs grijnst over de Seine
een vleugje accordeon flirt
met een wals in Foubergie
waar geliefde draaien…
Dronken, dol en dwaas
creperen de vagebonden
op verwoeste, oude stenen
wijngelag geurt verrotte tanden…
Monmatre riekt naar oliepenselen
in voetsporen van Rénoir of Bonnet
klad de hoop op succes in felle streken
bespant linnen kleurt naar ontdekking…
Jardin Luxembourg flaneert
met een overgoten lentezon
schijnend op sokkels van eerbetoon
die statig staan in onvermoeibare glorie…
Olympia, theater van eeuwige roem
het felle neonlicht onthult de artiest
chansons d’Or passeren de oude gevels
oh, Parijs…ik zie La vie en Rose…
Gert: | Vrijdag, januari 26, 2007 15:45 |
Mooi beschreven! Groet, Gert |
|
switi lobi: | Maandag, november 07, 2005 09:36 |
Klinkt heerlijk....nog nooit in Parijs geweest, zal het nu ook (voorlopig) vermijden om er heen te gaan.....Ik hoop, vooral voor Parijs, dat snel die dromerige vrede terugkeert en problemen mondeling uitgevochten worden...Maar je hebt het heel sfeervol geschreven. Liefsliefs, switi lobi | |
Peter van der Linden: | Maandag, november 07, 2005 00:49 |
Parijs lijkt mij een heerlijke stad, maar nu even niet. Prachtig je gedicht. Slaap lekker, Peter. |
|
wijnand.: | Maandag, november 07, 2005 00:25 |
mooi gedicht | |
flores: | Maandag, november 07, 2005 00:25 |
Sluit me aan bij scientist...Parijs warmt harten, doch nu in negatieve zin... Prachtig gedicht overigens!! |
|
scientist: | Maandag, november 07, 2005 00:23 |
Ik heb hier wel lichtjes een cynisch gevoel bij, gelet op de rellen van de voorbije 10 dagen. Maar Parijs is inderdaad mooi. | |
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 07 november 2005 | ||
Thema's: |