* Mijn eerste poging tot iets wat op een gedicht moet lijken. Het dichten/rijmen/etc is vooralsnog niet echt 'my cup of tea' maar het is voor een persoon op deze site die me nogsteeds heel nauw aan het hart ligt. *
Nee, dit is niets voor mij, ik ben geen persoon voor poëzie of een gedicht
Lang getwijfeld of ik dit dan ook wel zou moeten doen
Alles leek goed te zitten tot aan die laatste zoen
Er leek geen vuiltje aan de lucht zo op het eerste gezicht
of is het nou gewoon een feit, ben ik echt zo'n oen?
Je bent gevlucht voor mij en mijn vermeende toekomstige zonden
maar ik wist niet hoe erg het was tot ik je hier vond nadien
Gedicht na gedicht heb ik nu gelezen wat je mij toen niet liet zien
en pas nu weet ik dat al mijn woorden toen nooit volstonden
De pijn en het vele verdriet in jou had ik nooit kunnen voorzien
Steeds weer heb je geprobeerd me zo hard weg te duwen dat ik je zou laten vallen
Uit bescherming voor je eigen en mijn gevoelens kroop je weer achter die muur
Wat ik ook probeerde, het was voor jou te veilig daar, een tweede natuur
Ik heb je uiteindelijk tegen mijn zin losgelaten om het niet verder te verknallen
De nasmaak van het gevoel dat ik toch te makkelijk opgaf is er, bitter en zuur
Je geloofde niet in mijn liefde en snel als het licht heb je het contact verbroken
En toch lees ik keer op keer dat je alles zoekt wat ik je aanbied
Ik hoop stilletjes nogsteeds dat ook jij dit inziet
en dat je niet meer bang bent om mij met jouw problemen te bestoken
Het is geen last, het is geen straf, het enige wat telt is jouw geluk in plaats van verdriet
Jou afschrijven heb ik nooit gedaan hoewel ik mijn grenzen heb moeten verleggen
Het is nu pas een maand geleden maar het lijken er wel meer dan drie
Ik weet, het is dan misschien niet de beste strategie
en ik kan het niet vaak genoeg blijven zeggen
maar je bent en blijft, mijn lieve meissie