Jij, jij bent lief, zacht en begripvol. Bij jou voel ik me veilig en vrij. Voordat ik het besefte nam je plek in me hart. Jah… ik ging van je houden, iets wat nooit me bedoeling is geweest. Ik wilde me niet binden, niet afhankelijk worden van. De toekomst is nog zo ver. Toch onbewust hield ik van je. Je vertelde me dat het niet meer ging “je hield niet meer van me” Stom van me, ik had het kunnen weten. Altijd gedacht dat we toekomst hadden, dat we samen zouden blijven. Er niet bij stil gestaan dat het ook zo kon lopen. Want ik was toch de enige? niks of niemand kon mij vervangen. NIET DUS. Mn hele droom vervaagt binnen enkele seconden. Geen toekomst, Geen samen. Wat nu!? Kun je altijd van iemand blijven houden of vergeet je hem en leef je verder? Vergeten kan ik niet in mijn dromen blijf je me achtervolgen. Van je houden maar hoe? Dit is niet wat ik wil, diep van binnen wil ik Jou. Alleen is er geen jou, hier niet en ergens anders ook niet. Had je maar een identieke tweelingbroer…… Neej dat is ook niet de oplossing. Het enige wat ik kan doen is hopen en leven met een stukje herinnering aan Jou.