Volwassengrotemensenpijn
Dan als het bot breekt
En om het gips smeekt
Doorlopen en niets zeggen
Doorbijten en opletten
Niemand mag het zien
Zorg dat je niet opvalt bovendien
Stukken wervel steken uit vel
Gehavend en vol bloed red ik het wel
Opgeven is een woord zonder betekenis
Kastijding een fijne belevenis
Alles uit de kast
-10 naar buiten zonder jas
Laten zien dat alles heeft
Diepe sneeën in de keel
Dwarslaesies en ontstekingen
Vallen binnen de berekeningen
Tot de dood erop volgt
Als allesverwoestende golf
Gewoonweg wat ik altijd al wilde zijn
Noem het volwassengrotemensenpijn
Reacties op dit gedicht
| - Mirjam -: | Dinsdag, april 25, 2006 21:26 |
| Mooi/pijnlijk! | |
| ana (stacia): | Vrijdag, januari 06, 2006 10:13 |
| Jammer dat hier tot nu toe niemand wat schreef. Onterecht vind ik. Misschien ga ik niet akkoord dat bovenste is hoe het zou moeten zijn ... maar het is wel vaak hoe het gaat of voelt. Leerrijk dus ... liefs ana |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Han Sterk |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||