Ik verdraai de realiteit,
daag het normale uit.
Blijf van je houden,
zelfs als ik op tegenstand stuit.
Versteende emoties,
kan dit wel?
Twijfelende gevoelens,
gaan we niet te snel?
Maar ik denk aan je warmte,
hoor je gedachten.
Twijfel bestaat niet meer,
ik zal op je wachten.
Maar opeens klinkt je laatste woord,
een kogel die door mijn gedachten schiet.
Een vonk, een slag,
explosie van verdriet.
Ik verdraai de realiteit,
daag het normale uit.
Zie jouw toekomst voor me liggen,
ook al schrap je me eruit…