de eerste keer dat ik jou op de tram zag,
ging er wat vreemds door me heen,
kijkend naar die mooie lach.
je ondeugende ogen en je aparte haar
ik kende je niet maar je raakte een gevoelige snaar.
dacht: het is een momentopname das zo voorbij,
toch als ik je zag zo sweet maakte je me zonder reden blij.
maandenlang heb ik het zo gelaten
steeds als ik je zag had je het niet in de gaten.
ik trok me stoute schoenen toch maar aan,
iets zei me dat ik ervoor moest gaan.
en ja ik ben er voor gegaan je hebt op me gereageerd.
we hebben elkaar weken lang elke nacht begeerd.
toch wist ik dat er een eind aan moest komen
het enige wat ik nu nog kan is ervan dromen,
ook al ben jij 20 en ik 28 wat maakt het nou uit?
me leven zou ik je willen geven alles voor je doen,
je hebt me 27 dagen laten zweven van intens geluk,
de relatie met je 15jarige vriendin is zo goed als stuk.
weet dat ik er altijd voor je zal zijn,dat ik altijd aan je denk.
kom tot mij dat is voor mij het enige en mooiste geschenk.