Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
hulpeloos verloren
dwalend tussen de resten
van wat mijn vriendengroep was
voel ik me nu zo verloren
vastklampend uit hulpeloosheid
en uit alle macht proberend
alles weer te herformeren
maar wordt dan neergetrapt
door verblind onbegrip
zodat ik mij herinner
dat onze idealen stierven
en er geen hoop meer is
omdat wij onderling vochten
[buig ik mijn hoofd in wetenschap
dat niets blijft wat het was]
Reacties op dit gedicht
senta vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
senta
Gecontroleerd door:
Marina
Gepubliceerd op:
10 januari 2006
Thema's:
[Vriendschap]
[Genegenheid]
[Vroeger/Herinneri]