Volle maan, mijn tranen
laat ik tussen heldere sterren
een nacht met pijn in t hart
jij roept me van verre
geef me nieuw levens inzicht
een verlicht pad, leer me wandelen
tussen eerlijk en vertrouwen
met éénvoud open ik mijn handen
Ik voelde je aanwezigheid
jij gaf me licht in donker dagen
ik had je de vragen eerder gesteld
maar moest zelf de conclusie dragen
Tekens die jij me geeft aanvaard ik
jij stopte de regen toen ik het vroeg
jij geeft meer tekens van boven
stil maar …ik weet genoeg
Ik voelde de tocht en je troosten
met de volle maan verlichte je mijn ziel
want jij laat me zien dat ik overnieuw
moet beginnen en niet stil staan waar ik viel
rainbow_fairy: | Zondag, januari 15, 2006 19:27 |
heel mooi verwoord! groetjes, |
|
Augustijntje: | Zondag, januari 15, 2006 11:49 |
mooi geschreven! x! |
|
Will Hanssen: | Zondag, januari 15, 2006 11:13 |
Heel erg mooi remie, het leven bestaat uit vallen én opstaan telkens weer, heel erg fijn als je daar steun bij hebt. Liefs, Will |
|
poky: | Zondag, januari 15, 2006 11:12 |
foutje:ik hoop het voor jou natuurlijk,poky | |
Angel Of Poems: | Zondag, januari 15, 2006 11:12 |
Erg mooi geschreven! | |
poky: | Zondag, januari 15, 2006 11:11 |
heel mooi,een nieuwe start,nieuw geluk ,hoop voor het van ganser harten voor jou,liefs poky | |
druppeltje: | Zondag, januari 15, 2006 10:48 |
als je dat kan inzien, mooi neergezet liefs |
|
Gert: | Zondag, januari 15, 2006 10:46 |
En alweer zo'n mooi. Liefs, Gert |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 15 januari 2006 | ||
Thema's: |