Een hele tijd geleden
Heb ik je ontmoet
Je was onbekend
En toch kende ik je goed
Ik las het in je ogen
De angst, de pijn, verdriet
Zonder woorden deelden we,
Stikten we, vielen we
Als we samen waren
Zeiden we niet veel
We wisten het beide
Misschien niet alles,
Maar het belangrijkste deel
Ik las het in je ogen
De angst, de pijn, verdriet
Zonder woorden deelden we,
Stikten we, vielen we
Je liep vaak weg naar buiten
Soms ging ik achter je aan
Ik wist niet of je dat wel wilde
Maar wou je niet laten gaan
Het kwam door je ogen
De angst de pijn, verdriet
Waarom zag ik dat wel
En zagen anderen dat niet
Dat komt omdat we
Gekoppeld door het lot
Zoveel konden delen
Ook al ging het soms wat bot
Scheldpartijen,
Woede-uitbarstingen
Soms wist je het niet meer
Ik wou dat ik je kon helpen
Elke keer
Want ik herkende in je ogen
Mijn angst, mijn pijn, verdriet
Zonder woorden deelden we,
Stikten we, vielen we
samen
Lieve vriendin,
Ik weet dat dit geen geweldig dichtwerk is
Maar het is zoals ik het voelde,
En het misschien ook wel is.
Ik wou je laten weten dat ik je niet ben vergeten
Ook al zijn we ver weg
En ik mis je