Dromerig en verlegen denk ik aan m'n jongen..
Aan de keren hoe hij me vasthield en zei
Het komt goed,
Ik blijf voor eeuwig bij jou..
Treurend denk ik aan de andere keren..
Toen je bij een ander liefde zocht en het mij
op een toch goede manier probeerde te vertellen.
Maar kan je me nu beloven dat je trouw zult zijn en dat mijn liefde genoeg is..?