Innerlijke Kompas
Een delicate roos
zwarter dan de nacht
verspreidt een blauwe gloed
en toont het pad der eeuwigheid
Maar mijn zicht is troebel
door tranen
liever wil ik één enkele leven met jou
dan vele in kille eenzaamheid
De roos verlept,
de gloed dooft
mijn levensdraad wordt ingekort
en niets dan leegte om mij heen
Geen pad heb ik nodig om te bewandelen
of zintuigen om mij te leiden
geen onsterfelijkheid om eeuwig met jou te zijn
want de liefde in mijn hart wijst altijd naar jou