Tegenslag
Gisteren, was ik mezelf.
Vandaag, werd het donker.
Een deur werd toegeslaan,
een klap deed me het leven
voorbijflitsen.
Dragen van ondraaglijke pijn.
Het doorwegen van een last.
Het onwaarschijnlijke komt tot besef.
Gegrift in je geheugen.
Onmogelijk te wissen.
Vandaag...
Morgen...
Een dag, een seconde,
elk moment,
een bang hart.
Wachtend op de tijd
van zorgeloze rust.