Ik heb weer diep in mijn polsen gesneden,
het mes is weer diep in mijn vel gegleden.
Littekens zullen weer voortkomen,
en één voor één zijn eigen herrinering houden.
Het zit me allemaal flink tegen,
moet ik dit leven dan zien als een zegen.
Misschien ook wel, misschien ook niet,
agh ik ga maar weer luisteren naar een zielig lied.
Ik wil een nieuw leven beginnen,
het oude achter me laten en opnieuw naar binnen.
Ik weet dat ik het kan en weet dat ik het wil,
en weet dat ik als het niet gaat jou mag roepen heel stil.
Want ik weet dat jij het zo gewild zou hebben,
dat had je me allemaal nog zo gezegd en hoorde jou het zeggen.
Ik wil je graag mijn leven nog een keer laten zien,
wat een puinhoop maar als ik naar je toe kom zal ik het uitleggen.
Maar mijn tijd is nog lang niet,
tenminste dat denk ik dan maar.
Vandaag heb ik hopelijk mijn laatste snee gesneden,
en sluit ik mijn ouwe leven af, met een oud gebaar.
'Au revoir mon vie!'