Tralies
Sinds de vijfde dag van de vijfde maand uit het vijfde jaar.
Al tien maanden dus inmiddels, tien maanden al.
Tien maanden lang zit mijn hart gevangen in de jouwe.
Tien maanden zie ik de tralies en de muren die voortspringen uit onze liefde.
Jij hebt mijn hart weten te vangen en de stilte gebracht.
De schoonheid die ik zie in jouw hart legt het mijne compleet het zwijgen op.
Ik zag in jouw de reden om een nieuwe ik te creƫren.
De glinstering in jouw ogen geeft mij het gevoel van gewichtloosheid.
De angst die ik had om je kwijt te raken die ontstond uit mijn onzekerheid is verdwenen.
De rust is tot stand gekomen in mijn hart, kalmte klinkt in mijn hart en geest.
Het sneller kloppen van mijn hart en mijn dromerige toestand bij de gedachte aan jou vertellen mij,
Zij is mijn droom, zij is mijn liefde, laat haar niet gaan!