Je wou niet meer bestaan,
Je kon het niet meer aan.
In die tijd heb ik je moeten steunen,
Ik was de schouder,waar jij op kon leunen..
En nu heb ik het moeilijk,
Maar jou steun krijg ik niet.
Ik ben vervangen door een ander,
En dat doet me zo'n verdriet.
Wij als beste vriendinnen hadden elkaar,
Maar nu voelt het een beetje raar.
Want als zij daar is dan ben ik overbodig,
Maar is zij er niet? Dan heb je me weer nodig.
Ik weet niet of onze vriendschap het waard is,
Het waard is om te bestaan.
Maar vaak ben je toch heel lief voor mij,
Dus ik kan je niet laten gaan.
Maar geef dan ook wat aandacht aan mij,
Weer beste vrienden, zij aan zij.
En laat me niet meer stikken,
Dat zou ik jou toch ook niet flikken?
En als je mij wil laten gaan,
Dan kan ik het leven niet meer aan.
Want voor mij ben je als een zus,
En ik kan je niet laten gaan dus :
Een vriendin die je laat vallen,
Is als een zwaard in je hart.
Want '......' zonder jou,
Is er gewoon geen nieuwe start !