Schat

Schat

Weet je dat

Dat heb ik heb ik van jou

Lang niet gehoord

Schat

Als ik het uit mijn mond laat komen

Kijk je mij aan of ik je heb bedrogen Schat Ik weet jij kunt er niets aan doen Jij bent schizofreen In jouw eigen wereld meestal alleen Alleen jij bent zo vaak, niet meer als toen Schat Als ik het tegen jou zeg, geloof jij mij niet Ik weet dat komt door jouw paranoia Maar toch, doet het steeds weer verdriet Schat Ik zou het zo graag eens horen van jou Omdat ik toch van jou hou Een schat zo voelde het toe ik jou had ontmoet Alleen de kist is nu gesloten, door die schizofrenie Hoe ik die open krijg, ik weet het niet Maar ik zal de sleutel vinden, houdt moed Schat Eens zul jij het weer zeggen Weet het zeker, het is een gevoel van mij Is niet uit te leggen, schat …

Geschreven door

kronkel

Reacties op dit gedicht

kronkel vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

lachebekje1988:	Maandag, maart 13, 2006 22:29
Heel moeilijk hoor, sterkte. Lachebekje1988

vlokje:	Maandag, maart 13, 2006 21:50
Héél sterk geschreven!! liefs sylvia

Innerchild:	Maandag, maart 13, 2006 20:51
Dit lijkt me geen makkelijke situatie ... Veel kracht en sterkte! Mooie verwoording. Lieve groet, Innerchild

Over dit gedicht

Auteur: kronkel
Gecontroleerd door: Innerchild
Gepubliceerd op: 13 maart 2006
Thema's: [Liefde] [Huwelijk] [Ziekte]