in de ochtend sta ik op,
elke dag opnieuw
's zomers hoor ik de vogels fluiten
's winters tikt de regen op mijn raam
elke dag opnieuw
maar het aller fijnste is,
als ik jouw voor mijn bed zie staan
later...
zie ik mij niet vliegen
met hartjes om mij heen
op elk potje past een deksel
zeggen ze..
ik geloof het niet
niet op het mijn
maar toch
blijf ik er in geloven
en dat voeld fijn.
huilen...
waarom doe je dat.
ik vecht er tegen
maar het heeft geen nut
je zit daar maar met een betraand gezicht
te staren in de spiegel..
al die tijd
wat doe ik er nou
ik kijk naar mezelf
wat heeft het voor nut
een bloem...
daar in de verte
daar lijkt de mens op
eerst klein dan groot
ooit voel je, je goed
maar dan gaat het kapot
door de mens
denk er eerst bij na
wat je bij een ander doet
want dan kan jij een voorbeeld geven
aan iedereen
hoe dat moet..
ik kijk me kamer rond..
op een kastje naast m'n bed
staat een vaas daar naast ligt mijn dagboek
op z'n vertrouwde plek
de volgende avond kijk ik nog eens rond
maar mijn dagboek ligt niet meer op z'n plek
hij ligt op de grond daar heb ik hem niet gelegt!
ik roep naar boven tegen me zus
blijf van mijn dagboek af
ik ren naar mijn moeder en vertel het haar...
de volgende dag had mijn zus straf maar stiekem..
wist ik dat zij het niet was.
kort maar krachtig...
vooe sw perfecte liefde heb je niets nodig
alleen je hart.
dood...
dood is geen goed woord.
de dood is echt verschrikkelijk!
de nare dood is echt.
wat doet de dood goed?
waarom gaan mensen nou dood.
dood, dood, dood.... het is toch echt zo
ogen...
het lijkt alsof jij kijkt door de ogen van een ander
je wil jezelf niet zijn
willen veranderen
het heeft geen nut
het meidje vind je leuk
het meisje dat jij leuk vind
vind jou leuk zoals je bent, alleen dan...
pijn...
ik werd gepest hoezo ik?
ze wikkelen me in woorden
die ik zelf nooit zeg of durf te zeggen
moet ik hun na gaan doen en ook gaan schelden?
of gaan ze mij dan nog meer pesten?
en word ik gewikkeld in nog meer pijn?!