Ik zag de toekomst in je ogen.
Ik zag jou hoe je werkelijk was.
Ik werd gekweld door je rotkarakter.
Als ik toen nog goedheid in me had,
Was ik hem kwijt.
Als ik tederheid in me had,
Had ik hem doodgeschoten.
Mijn hart zal niet genezen,
Er is teveel bloed gehuild.
Het lukt me niet even niet aan je te denken,
Je even te vergeten.
Alsof je nog steeds naar me toe loopt.
Alsof je nog steeds in mijn leven bent.
Al die tijd had ik mijn hart in ijs gewikkeld,
Zodat niemand me kon raken.
Maar toen ik je écht naar me toe zag lopen,
Toen je me zag zoals ik werkelijk was,
Wist je dat elke stap van je reis naar mij
D e moeite waard was geweest.
Toen je opnieuw voor me stond,
Toen ik opnieuw in je ogen keek,
Toen ik opnieuw de toekomst zag,
Was er niets dat me kwelde.
Alleen wolken…
Wolken…
Wolken…
En dan de zon.
D e zon die het ijs om mijn hart deed smelten…
Omdat ik van je hou…
=)=)=)***(=(=(=