Vriendschap..

Met tranen achter me lach..
Loop ik steeds weer, elke dag..
Dan spreek ik jou..
En besef ik pas dat ik heb, wat ik altijd wou..
Een vriend op wie ik kan bouwen..
Van wie ik echt kan houwen..
Een speciale vriend..

Ik ken jou al een tijd..
Met geen moment van spijt..
Een speciaal plekje hier van binnen..
Dat plekje kon alleen jij beginnen..
Je hebt het gemaakt..
Met alles waarmee je mij heb geraakt..
Je ogen, Je manier van troosten, en Je aanstekelijke lach..
Dat plekje is voor jou, elke minuut, elke dag..

Nog steeds doet het me pijn..
Dat ik niet gewoon bij je kan zijn..
Wanneer ik een knuffel nodig heb..
Een knuffel van jou..
Denkend hoe die knuffel voelen zou..
Die afstand blijft moeilijk, Maar kan ons niet breken..
Dat is uit dit 3 kwart jaar vriendschap gebleken..
Ik zou niet weten wat ik moet als dit kapot zou lopen..
Maar dat lukt niet..
Want niemand kan deze vriendschap nog slopen..