Die dag... op 5december heb ik mijn schoen gezet
vol spanning en vreugde... niet kunnen slapen,
Op die nacht heb ik gedacht aan de Sint.
Om zeven uur was ik al klaar wakker.
Maar ik zei tegen mezelf; 'nee nu nog niet'
Om de spanning er nog wat in te houden...
Maar ik kon me niet meer houden en ik ben om kwart over zeven de trap afgehold...
En ik zag niets, waar was de chocola, de pakjes...
ik dacht nog, ze proberen verstopertje te spelen maar ik heb overal gezocht en heb niets gevonden.
Ik ben wenend terug naar boven gelopen met de gedachte dat ze mij waren vergeten.
Maar nee... toen hebben mijn ouders het vertelt.
Ze waren gisteren zo moe dat ze gewoon niet meer de fut hadden om alles nog klaar te zetten.
Van dan af weet ik het...
Ik weet dat Sinterklaas niet bestaat!
(mensen jullie moeten niet denken dat dit waar gebeurt is hoor!)