Er was eens een lief meisje met een rare stijl
zwart gekleurde haren spikes en zwarte kledij
had niet zo de neiging om met haar een praatje te slaan
toch werden er mooie woorden gewisseld en verbeisterd bleef ik staan
wat ik over haar uiterlijk dacht
had ik van haar innerlijke niet verwacht
uren bleef ik met haar praten en lachen we hadden zoveel plezier
vanaf dat moment had ik haar in het vizier
haar glimlach was betoverend mooi en lief
toen ik haar kuste werd ze mijn hartedief
vanaf toen denk ik alleen maar aan onze toekomst en waar we wonen zouden
het is allemaal zo mooi en zacht dat ik alleen maar kan zeggen lieve schat blijf voor altijd van me houden