tja,
ik kende haar al zo lang,
slanke lijn, dikke buik,
mannen die kwamen,
kinderen die werden geboren,
't gezellig huis en een thuis,
met foto's aan de muur,
je dacht nu is ze gesetteld
voor onbepaalde duur,
zullen we samen blijven
vroeg ze dan wat verdacht
en in haar mooie kijkers
stond de zucht naar avontuur,
de afkeer voor routine en sleur,
een sluimerende depressie,
afwezig maar altijd voor de deur,
die gist als deeg,
en 't nieuws bracht van een verhuis,
toen kocht ze een nieuwe garderobe
liet haar mooie haren loshangen
en maakte zich op als een tiener,
giechelend bracht ze hem mee
de nieuwe man in haar leven,
als een trofee,
't ging toch niet meer,
het huis is al verkocht
we hebben alles rustig verdeeld ...
hoe is het met de kinderen
placht ik nog,
toen lichtte iets in haar ogen op
en besefte hoe mooi ze was,
elke dag beter en beter
zei ze dan, en hoe vind je hem ?
prachtig, gefeliciteerd,
nu heb je heel zeker,
eindelijk,
de hoofvogel afgeschoten ...