elke dag ben je in mijn gedacten
staar je me aan
en voel ik diep van binnen
brandend verlangen om je aan te raken
om te zeggen wat en hoeveel
ik voor je voel
maar ik hou me in
bang voor je reactie en afwijzing
je zegt ik wil haar niet tegen anderen
maar in je ogen
als je me weer aanstaart
of alleen al met me praat
heb ik weer hoop,valse hoop
je zegt ik wil haar niet
ergens,is er geen kans?
dat jij en ik
ooit samen zijn?