De wereld, of diegenen die dachten te zien,
zullen mij in zekerheid niet aanschouwen
Ik, ontnomen liefde (iets wat ik niet verdien),
zal mijn zuiver papier niet meer ontvouwen
Haar ziel, mijn voeding voor het leven
Ik wil en zal altijd bij haar zijn
Het lot, haar dood, heeft mij gegeven
Keuze die al is: adem verdwijn!
Zoekend in de wolken naar haar stem
Giet ik bloed huilend de bodem in
Zij opende mij, de dood zet klem
Niet letters maar de pen schrijft de zin