Een wereld zonder problemen lijkt niet te bestaan,
je kunt niet zonder iets tegen te komen verder gaan.
Eerst aan een ander denken en dan aan je eigen,
en niets voor je vrienden verzwijgen.
Een lach op je gezicht zetten terwijl die er niet hoort,
denkend dat je zo iemand zijn ‘rust’ niet verstoort.
Je eigen wel begrijpen maar een ander jou niet,
dat doet ergens in jou hart veel verdriet.
Ik doe mijn best om jou met alles te helpen,
en het bloed van jou verdriet te stelpen.
Ik kan er niet tegen om jou ongelukkig te zien,
maar dat weet je al misschien.
De weken lijken net dagen,
alles komt in een flits voorbij jagen.
Niks val meer bij te houden of te begrijpen,
kon je hem maar een paar dagen knijpen.
Even weg van de problemen en alles op een rijtje zetten,
en even niet op een ander letten.
Helaas kan je niet weg en alles achter je laten,
je zou veel verliezen waaronder je maten.
Ik wil je duidelijk maken dat je mij nooit kwijt zal raken,
wie of wat dan ook onze vriendschap wil kapot maken.
Je hebt zoveel voor mij gedaan,
altijd met antwoorden klaar gestaan.
Mij altijd verstaan, begrepen en warmte gegeven,
en dit zeg ik niet overdreven.
Ik wil hetzelfde voor jou kunnen betekenen,
ik wil dat je op mij kan rekenen.
Jij bent na al die jaren iets geworden dat ik niet kwijt wil,
zonder jou zie ik mijn leven anders, gewoon heel stil.
Jij bent iets dat zit diep in mijn hart,
iets moois en kleurrijk en niet iets dat lelijk is en zwart.
Jij tovert keer op keer een lach op mijn gezicht,
dat wil ik ook voor jou doen, het voelt voor mij als een plicht.
Met dit alles wil ik eigenlijk iets zeggen tegen jou…
ik sta altijd voor je klaar en je moet weten dat ik van je hou!
Charlotte…