Oh wat was dit een superdag,
ik stond al op met een lach.
Want ik wist wat ik zou gaan doen,
naar mijn zus, net zoals toen.
Maar nu is ze (gelukkig) in haar eentje en woont ze helaas een heel stuk verder weg,
dat was wel ff een heel stuk reiden zeg!
Maar ja dat heb ik heus wel over voor haar,
toen ik er eenmaal was dacht ik: ze is vast wel ergens maar waar?
Toen ging mijn foon al dat ze er over een paar minuten zou zijn,
en toen ze er eenmaal was een grote knuffel, wat fijn.
Ik was heel blij dat ik haar weer zag,
ze zag er heel vrolijk uit met een grote lach.
Op naar madame tussaud,
het was heel gezellig en leuk, maar ze vond het maar zo zo.
Ze had er meer van verwacht,
ik wist al wat er te zien was, dus had dat ook wel gedacht.
Toen heel veel gewinkeld hop naar her,
maar het was toch allemaal ook wel erg ver.
Maar we hadden het heel erg naar ons zin,
weer een vriendschapdingetje erbij want daar hadden we zin in.
Haast alles waar we zin in hadden hebben we gedaan,
ik wilde er gewoon echt niet meer vandaan.
Maar ja, dat moest na een lange dag ook wel weer,
zo'n moment doet me wel een beetje zeer.
Het idee van wanneer zal ik haar weer zien,
vast wel wat sneller misschien!