~September~
Ik voelde me zo klein,
geen mensen om me heen,
een goede vriendschap,
maar voelde me toch alleen.
Ik zag het echt niet meer zitten,
ik zou alles opgeven,
mijn doel was uitgeblust,
ik had geen zin meer in mijn leven.
Op een paar minuten,
jij had geen flauw idee,
je redde mijn leven,
het zat me toen echt mee.
Want de tijden na deze dag,
spraken de woorden uit liefde,
heel stiekem is het jouw naam,
dat zich in mijn hart griefde.
Dus wees niet meer bang,
geen pogingen meer voor mij,
want dat wat jíj voor me deed,
staat me voor altijd bij.
Voor men eeuwige liefde ;) R.
~x Twistel x~