Mensen zeggen: stop je zelfmedelijden,
ontsnap aan je slachtoffersrol,
ooit komen er betere tijden,
tel je zegeningen en houd vol!
Natuurlijk zijn er tijden dat ik dat probeer,
maar er valt niet veel te tellen,
mijn kwellingen zijn er veel meer,
dat kan ik je wel vertellen.
Er is geen basis om op te bouwen,
slechts één groot gat.
Geen grond om nog iemand te vertrouwen.
Opbouwen? Op wat?
Er is geen werktuig dat funktioneert
want mijn lichaam werkt niet mee,
het is een slechte staat waarin het verkeert.
Opbouwen? Waarmee?
Nu ook de geest het heeft begeven
zijn er geen mogelijkheden meer.
Ik kan misschien nog overleven,
maar levenslust? Nee, dat is er niet meer.