Ik zal die reuk nooit vergeten
die kwalijke dampen die opstegen
de chemo therapie die je kreeg
de pijn die in je ogen sprak
,,verlos o Heer hem uit zijn lijden”
dacht ik stilletjes bij mijzelf
de week erna was je weg
verdwenen uit mijn leven
net alsof je nooit had bestaan
twee weken erna vloog ik naar Spanje
maar mijn hele leven zal ik
je liefde voor mij nooit vergeten, broer…
.Sanne..![L]: | Vrijdag, september 07, 2007 17:17 |
Kippenvel van top tot teen! Sterkte![L] |
|
PuCkiit!: | Vrijdag, november 24, 2006 20:24 |
wow het gevoel heb je mooi omschreven heel veel succes! xxxPuCkiit! |
|
H.J.: | Vrijdag, november 24, 2006 05:56 |
Heftig. en hoe vreemd ook, de wereld draait door. liefs H.J. |
|
vlokje: | Donderdag, november 23, 2006 16:36 |
Het is bitter om iemand zó te moeten missen.....mooi gedicht! liefs sylvia |
|