Hij kwam in mijn leven zonder het te vertellen
Hij me viel niet op
Ik dacht meteen te weten dat we elkaar niet aardig vonden
Dat we elkaar niet zien of luchten konden
Om eerlijk te zijn vond ik hem ook niet aardig
Ik vond hem te stil en minderwaardig
Ik vond hem een sukkel eerste klas
Echt niet dat dat het enigste was
En hij zag ook niets in mij
hij vond me druk en aanwezig
Ieder gesprek dat we moesten voeren,
Kon me niet boeien ik was altijd met anderen bezig
Maar zomaar op eens, op een dood normale saaie dag
Ik keek hem aan en hij keek naar mij
Een schok ging door mijn aderen
Het is alsof ik het in zijn ogen zag
In een oogwenk prikten we door onze harde karakters heen
We draaiden de rollen om
Ik was stil en hij bleef maar praten
In een lach konden we het verleden tussen ons verlaten
Een beginnende vriendschap was tussen ons ontstaan
Terwijl het iemand anders zou zijn ontgaan,
Zijn wij juist tot elkaar gekomen
We hebben dezelfde idealen en dezelfde dromen
Wij twee mensen die zo verschillend zijn
Maar toch ook het hetzelfde
Van jou word ik rustig
En van mij wordt je druk
Wij zij gelukkig en niets maakt dat stuk