Coulissen slokken mijn zenuwen op,
en spugen adrenaline terug.
Mijn ademhaling versneld,
wanneer het orkest inzet.
Wachtend op het moment,
dat ik mijn kans kan grijpen.
'Kijken, oordelen en vergeten',
Daar maak ik een einde aan...
Een zwarte jurk omhuld mijn lijf,
een muur mijn gevoelens.
Maar wanneer mijn stem m'n longen verlaat,
stort hij neer in honderd stukken...