Met pijn in mijn hart
Verschijn ik aan de start
De start van een nieuw jaar
Word het weer net zo zwaar?
Mijn hart huilt tranen van verdriet
Is er iemand die het ziet?
Mijn vuisten samengeknepen
Van woede, en het niet worden begrepen
Het voelt zo alleen
Ben ik dan alleen maar een probleem?
Waar is Carolien gebleven?
Degene die dit heeft geschreven?
Bestaat die nog wel?
Of is dit leven alleen maar een spel
Heb ik dan verloren?
Alleen maar door het feit dat ik ben geboren?
Door al mijn fouten en gebreken
Lijkt mijn leven verkeken
Hoe kun je dit spel overleven
Moet je je dan overgeven?
Hoe moet je dit leven
Aan een ander geven?
Is er iemand die fluistert
Als je héél goed luistert;
‘Kom maar bij Mij
Ik maak je straks weer blij
Je bent vermoeid en belast
Maar Ik hou je vast
Hier mag je huilen
En áltijd schuilen
Bij Mij vind je rust
Kom maar gerust
Bij Mij vind je licht
Ik veeg de tranen van je gezicht’
Wat is het soms moeilijk om hieraan te denken
En er aandacht aan te schenken
Het is toch wel echt waar?
Want ik vind het leven zo ontzettend zwaar
Help me om dit te geloven
Vader in de hemel, hierboven.