in gedachte zie ik je nog voor me staan
blij gelukkig en vrolijk
maar die tijd lijkt nu zover van mij vandaan
ik denk terug terug aan onze mooie tijden
tijden dat we gelukkig waren met elkaar
alles wat we zeiden was waar
er waren geen leugens dat kende we niet
ik zie nog hoe jij op mij vertrouwde
hoe je geloofde alles wat ik zei
we waren gelukkig samen en heel erg blij
ik kan nu alleen nog maar hopen
hopen dat dat terug gaat komen
jou vertrouwen in mij heb ik in een klap verwoest
alles waar ik zo veel waarde aan hechte
het ik gewoon weg gegooit
en nog steeds is er geen besef van wat ik heb gedaan
waarom wanneer hoe.. ik weet het niet
verward hopeloos machteloos
en toch hangt alles van mij af
ik ben de gene die een fout is begaan
een fout waardoor je bij me weg zou kunnen gaan
maar nee je bleef je bleef bij me
zelfs naar al je verdriet en pijn
zelfs toen ik je dat had verteld dat ene wat
ik niet onder woorden kan brengen
zelfs toen heb je me nog gered van de dood
nog steeds zoek ik een uitweg
een weg die me naar geluk zou kunnen lijden
een doel om naar voor uit te kijken
zo zei mijn lichtgids eens:
zoek naar een doel in je leven
je bent begonnen aan een zware reis
je kan het denk aan mij
kleine woorden kort maar krachtig
geven mij de moed om door te gaan
in dit zware leven te blijven staan
ik verlang naar jou liefde
de liefde die ik eerder voelde
de liefde van jou die zo speciaal voor me was
wat ik verwoeste
tranen van schuld vloeien weer kwaad op mezelf
wat heb ik gedaan?!!
hoe moet ik zo verder gaan
ik vertrouw er in dat ik dit kan
ik zou geven wat ik heb
zou alles doen om jou vertrouwen terug te winnen
om het weer zo te maken als dat het was
zodat we opnieuw liefde van elkaar kunnen ervaren
die speciale liefde
en zodat we weer glukkig kunnen zijn
en weer leven zonder verdriet en pijn...