Ik draai me om
en staar naar mijn bed.
Plots zie ik jou daar liggen,
met een glimlach om je mooie mond.
Mijn adem stokt in mijn keel
en ik blijf roerloos zitten.
Eén ogenblik knipper ik met mijn ogen.
Dan ben je weg.
Gewoon...weg.
Verdwenen.
Langzaam adem ik uit
en staar hoofdschuddend naar mijn laptop
die op mijn bureau staat.
"I'm breaking my back just to know your name..."
Met een kwaad gezicht
wordt de laptop snel dichtgeklapt.
Ik wil het niet horen.
Ik kà n het niet horen.
Niet nu.
Complete stilte.
Maar het zinnetje blijft door mijn gedachten gaan.
Een enkele traan
glijdt langs mijn gezicht naar beneden.
Ik doe geen enkele moeite
om hem weg te vegen.
"I'm breaking my back just to know your name.
I'm breaking my back just to know your name.
I'm..."
Verbitterd schud ik mijn hoofd.
Jouw naam.
Ik laat mijn gezicht in mijn handen zakken.
En eenzaam en in stilte
huil ik.