je lach ging bloeien
ik heb je
op zien groeien
je lach ging bloeien
in de warmte
van vier handen
in iedere blik
elk zuchtje
of een kik wisten
wij het schip behouden
zacht te stranden
jij vaart je eigen koers
overdag buiten de
vertrouwde havens
loodsen zijn aan boord
savonds zijn we altijd samen
wij moesten je voor
even uit handen geven
maar weet dat liefde
en ons zorg aan jou
dan dubbel is in meebeleven
wil melker
01/03//2007