wat moet ik zeggen om te bewijzen dat ik van je hou,
wat moet ik doen om verder te gaan met jou.
Je bent echt bang om mij te verliezen,
weet, dat ik echt voor jou zal kiezen.
Hoe kan ik het je echt duidelijk maken,
ik wil hem gewoon niet te diep raken.
Ik ben bang om jou te verliezen,
bang dat je voor haar zal kiezen.
We zeggen allebei dat het nooit zal gebeuren,
en blijven we steeds om hetzelfde sleuren.
Praten doen we ook niet meer zoveel,
je denkt druk op mij te zetten voor een deel.
Dat is ook zo, maar maakt dat iets uit?
Je doet toch niets tegen mijn wil in!
alles heeft zijn redens, onze zin.
Jij durft er niets meer over te zeggen,
dus dan kan ik het je ook niet uitleggen.
Het duurt gewoon allemaal veel te lang,
en dat maakt ons allebei onzeker en bang.
Konden we maar elkaars gedachten lezen,
dan hoefde we niet zo te denken en pezen.
Ik weet dat we op problemen gaan stuitten,
maar mogen we dat dan niet uiten?
Mogen we elkaar niet zeggen hoe we ons voelen,
proberen elkaar te begrijpen wat we bedoelen.
Elke seconde willen we vrijmaken voor elkaar,
en toch hebben we die twijfels steeds maar.
Als we elkaar niet zouden willen geven,
zouden we dan door die angst streven?
Nee, dan was ik al veel eerder opgestapt,
of dan had iemand ons er wel ingelapt.
Hij is niet voor niets zo blind,
hij kijkt door de ogen van een kind!
We proberen steeds voor de ander te denken,
we moeten elkaar gewoon onze gedachtes schenken.
Ik denk dat we dan beiden sneller een stap zetten,
dan hoeven we niet meer steeds zo op te letten.
Ik ga nu stoppen want je komt er nu aan,
je hoeft nu de zinnen niet te zien staan.
Ik wil nu even van jou genieten, bij je zijn,
ook al is het voor kort, het is toch zo fijn.
Even jou hoofd in mijn armen,
dan kan ik je lekker verwarmen.
Schat ik hou zielsveel van jou....
DADA