Het was zaterdagavond,
een feestje van mijn ouders.
Ik was blij,
blij dat jij daar ook zou zijn.
We lachten samen
en hadden veel plezier.
Iedereen had wel wat op en
bleef normaal.
Behalve ik, ik was vreselijk
moe geworden.
Jij vroeg me of ik moe was
en sloeg een arm om mij heen.
Ik kreeg het warm van binnen en
ik wou altijd zo blijven zitten.
Maar toen jij me wakker maakte
zag ik iets in je ogen.
Een lachend gezicht dat wou
zeggen; Ik hou van jou.
Eenmaal thuis is het heel snel
gegaan.
Er is van alles gebeurd.
Ik werd ziek, maar jij was er
voor me.
Die kleine ruzies tussen ons,
ik was bang maar jij zei me;
het komt wel goed, we houden toch
van elkaar.
En daar heb je helemaal gelijk in.
Ik hou van je zo lang als ik leef
en ik wil je nooit meer kwijt.
Jij ben t MIJN ENGEL
~~~~~~voor maikel~~~~~~