Het zijn gevoelens die met je spelen...
Lachend kijk je me aan,
Ik voel me als een dame op de maandag
Zwevend, zomaar door de lucht
Daarna volgt een diepe zucht…
Is dit wat ik wil, mijn vrijheid opgeven
Om met jou samen te leven?
Of ik het een leven alleen en stil,
Is dat wat ik wil?
Zoals het nu gaat kan het niet,
Want jij zorgt voor gemis en verdriet.
Kon ik maar alleen vrienden zijn,
Zonder dat gevoel, want dat bezorgt de pijn.
Nou wil ik eerst weten wat jij voor mij voelt,
Voordat ik zorg dat mijn hart afkoelt.
Ik weet dat je van één vlam geen twee kan maken,
Maar ik wil het vuur nog niet staken.
Niet zolang ik jouw gevoelens voor mij niet weet,
Want misschien wordt door jouw gevoel mijn kijk op het leven wel verbreed.
Laat ik maar van het negatieve uitgaan,
Want met minder gevoel, schuif ik het makkelijker van de baan.
Maar als het positief is laat het me weten,
Zodat ik jou niet meer wil vergeten!